Bosje bloemen voor tram 7

Beste Pedro Peters, Sinds een tijdje woon ik op mezelf in een prachtig stukje Rotterdam, Crooswijk. Een fijne en rustige buurt, waar vriendelijkheid de boventoon voert. Ik heb je bedrijf, de RET vaak vervloekt als gevolg van vertraging en uitval, maar ik heb in tegenstelling tot voorheen een positief verzoek aan je. 

Sinds ik in Crooswijk woon maak ik ook veelvuldig gebruik van de tram in het speciaal tram zeven. Als ik naar het centrum moet richting Willemsplein en als ik naar de universiteit ga richting Woudenstein. 

Tram 7 rijdt precies de goede route. Nu ik een dagelijks bezoeker ben van een van jouw tram lijnen is me iets opgevallen, de conducteurs. Vandaag werd er door twee meiden van mijn eigen leeftijd gevraagd of ik een enquête wilde invullen over de RET. Ik vulde de enquête naar behoren in en schreef bij overige opmerkingen: 'alle medewerkers van tram zeven verdienen een bosje bloemen.' 

De meiden die de enquête afnamen vonden dit erg leuk en ik raakte in gesprek met de conductrice. Een geweldige vrouw die mij vertelde dat al sinds 2002 met trots op tram 7 werkt. Ze is al zeventien jaar (!) werkzaam voor de RET. 

Ik bedankte haar. Ik bedankte haar omdat zij en haar collega's elke keer oude mensen helpen in en uit stappen, omdat zij en haar collega's continue in de gaten hebben wie er met hun tram mee rijdt en omdat ze me precies weten te vertellen hoe ik precies kom waar ik moet zijn. 

Ik bedankte haar en haar collega's in het speciaal voor de enorme vriendelijkheid, oplettendheid en aanwezigheid tijdens mijn dagelijks tram ritje. 

Beste Pedro, ik ken haar naam en die van haar collega's niet en dat maakt het voor mij wat moeilijk haalbaar. Aangezien jij de baas bent bij de RET vroeg ik me af of je wat voor me wilde doen... 

Zou je namens elke student, bejaarden en eigenlijk elke reiziger van tram 7 de conducteurs maar zeker ook de bestuurders een bosje bloemen als bedankje kunnen sturen? 

Pedro, alvast bedankt! 

Tot snel in tram 7, 

Met vriendelijke en dankbare groet,
Tom Roozen
Student en Rotterdammer

Twee appels zijn twee appels.

Het is donderdag avond een uurtje of elf terwijl ik een reclame van Pauw langs zie komen. Roemer over Oekraïne, iets over dode mensen en een terroristische organisatie is wat ik opvang. Aangezien mijn huisgenoten niet thuis zijn en ik niet veel nuttigs te doen heb besluit ik de TV op Nederland 1 te zetten, om te kijken wat Pauw voor een programma is en natuurlijk wat de inhoud van de discussie is vanavond.

Aan tafel zijn de eerste gasten Gert Jan Segers, Kamerlid van de Christen Unie (een partij die zijn ideologie baseert op een religie) en Okay Pala, Mediavertegenwoordiger Hizb ut Tahrir Nederland (een partij die zijn ideologie baseert op een religie). Okay Pala was de dag eerder ook aanwezig, maar toen weigerde de heer Buma, CDA Kamerlid (een partij die zijn ideologie baseert op een religie) de discussie aan te gaan. Naar mijn mening ga je de discussie met een ieder aan, anders kom je nooit ook maar een centimeter dichter bij elkaar.

Buma daargelaten, gaan we door naar de gasten van vanavond. Pauw vraagt Pala een aantal vragen die alleen met ja en nee beantwoord mogen worden. Vragen waarop hij natuurlijk het antwoord al weet, vragen zoals ‘is er plaats voor homo’s in een kalifaat?’. Pala antwoord hierop dat homo zijn in de Islam verboden is. Ter aanvulling, dit geldt precies zo in de bijbel (ja, dat is de partij waarvan die andere meneer, Slegers ook aan tafel zit).

Vervolgens barst een discussie los waarin de heer Pala neergezet wordt als een extremist. Uiteindelijk zitten er twee mensen aan tafel die een religie aanhangen waarin verschrikkelijke dingen staan, uiteindelijk zitten er twee mensen aan tafel die een religie aanhangen waarin er normen en waarden zijn die zo ontzettend mooi en respectvol zijn waar wij allen nog wat van kunnen leren. Uiteindelijk zitten er twee mensen aan tafel die een eerlijke, waardige en inhoudelijke discussie moeten kunnen voeren.  

Dat gebeurd niet, aan het eind van de discussie die ongeveer tien minuten duurt, die natuurlijk veel te kort is wordt de heer Pala op sociale media afgeschilderd als bedreigend, eng en gevaarlijk. Ik vind het jammer dat de discussie niet inhoudelijk gevoerd kan worden, dat we niet kunnen luisteren wat iemand op TV zegt als er drie zinnen geleden uit zijn mond is gekomen dat hij in Allah geloofd.

Extremisme is voor niemand goed. Homo’s moeten in elke samenleving geaccepteerd worden. De discussie moet altijd op de inhoud gevoerd worden en nooit op de vorm. Elke religie heeft verschrikkelijke dingen gedaan en elke religie heeft schatten met kennis, cultuur en normen en waarden achter gelaten.

Laten we de discussie voeren op de inhoud, laten we iedereen een eerlijke kans geven te zeggen wat hij vindt, daarnaar te luisteren en dan naar een middenweg zoeken. Een middenweg waarin respect, solidariteit en liefde de oplossing is.

Zolang men van twee dezelfde appels, eentje rot noemt om zijn geloof, religie of afkomst blijf ik mij inzetten om deze minderheid te helpen en verdedigen waar dat kan. Omdat ik geloof dat we samen een zijn.