vrijdag 6 juni 2014

Hoe ROOD en Nepal samenkwamen

Afgelopen zondag, 1 juni was de algemene leden vergadering van ROOD. De jongere afdeling van de SP. Op deze ALV kozen we als vereniging ook een nieuw bestuur, iets waar ik me voor gekandideerd had. Vanuit de zaal kwamen een aantal vragen, een iemand legde de kandidaten een stelling voor. 'Werkt 100% socialisme', hiermee doelend op het gegeven dat veel mensen zeggen dat bij 100% socialisme de drijfveer om bijvoorbeeld arbeid te verrichten weg valt.

De week voor deze ALV was ik in Nepal. Een ontzettend gaaf land, met de hoogste top van de wereld en mensen die figuurlijk in het diepste dal leven wat wij ons zouden kunnen voorstellen. In Nepal zag ik de schrijnende ongelijkheid die er in onze wereld is. Ter ondersteuning: een kwart van de Nepalese bevolking leeft onder de armoede grens (mensen die voor minder dan 1.25$ per dag rond moeten komen), in de hoofdstad van de stad heeft men ongeveer een uur in de week water, niet wetend wanneer dit uur zal zijn en daarnaast heeft het land niet eens een grondwet.

Tijdens onze reis in Nepal hebben mijn vader en ik ook een trektocht gemaakt. We deden dit met een gids en hij vertelde ons zijn levens verhaal. Hij vertelde dat zijn vrouw tijdens de geboorte van haar eerste zoon (op 21e jarige leeftijd) het leven was verloren omdat zij teveel bloed verloor. Dit verhaal is eigenlijk precies het verhaal van mijn geboorte, waar mijn moeder het op het nippertje overleefde omdat zij dankzij de bloedbank op tijd bloed kreeg. Het verschil, ik heb een moeder, mijn Nepalese leeftijdsgenoot niet. Ondanks de ellende die onze gids in zijn leven had meegemaakt was hij ongelofelijk gelukkig. Dat is iets wat mij raakte. Hij was niet rijk, was zijn vrouw verloren en kan vaak niet bij zijn kinderen zijn maar was een gelukkig man.

Ik vroeg hem tegen wie hij op keek. Hij antwoordde dat hij op keek tegen mensen die veel goeds doen voor anders. Mensen met een 'goed hart' zei hij. Niet mensen met geld, maar mensen die goed voor andere waren antwoordde hij.

Daarmee had hij de kern van mijn antwoord tijdens de algemene leden vergadering van ROOD te pakken. 100% Socialisme werkt. De drijfveer veranderd. De drijfveer hoeft geen geld te zijn. De drijfveer kan ook het goed voor andere zorgen zijn. Waardoor andere tegen je op kijken.

We kunnen nog een hoop leren van de Nepalese normen en waarden. Om dan maar te eindigen met een quote van onze gids: 'In mijn land kennen we 123 kasten, spreken we 125 talen en hebben we ontelbare religies. Maar ik zal je altijd zeggen, we hebben allemaal rood bloed. We zijn allemaal gelijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten