Opa.

‘It was February fourteen, Valentine's Day

The roses came, but they took you away’

De eerste twee zinnen uit een liedje van the Script. Mijn neefje zocht het uit en vandaag werd het gedraaid op de crematie van mijn opa. Hij overleed op Valentijnsdag, de veertiende. Een Roozen is gegaan, net als in het tweede zinnetje van het liedje. Erg mooi en toepasselijk op mijn opa’s overlijden dus.

Vandaag was dus de crematie, het was ontzettend mooi maar ook moeilijk om mee te maken. Ik heb ook gesproken voor en over mijn opa vandaag. Ik vertelde aansluitend aan mijn vader, er zat dus een aardige intro aan. Voor hen die er niet bij waren, mijn vader vertelde over de levenslessen die hij op deed van zijn eigen vader, daarop volgend vertelde ik het volgende stuk.

Papa vertelde net al de levenslessen die hij had opgedaan van zijn vader. Naast levenslessen zie ik het ook als karaktereigenschappen. Als mens zijn we allemaal gelijk, het gaat niet om het materiele en altijd doorzetten waren karaktereigenschappen van opa. Karaktereigenschappen die hij bijschaafde bij zijn kinderen, en ik ook zeker bij mezelf terugzie.

Ik heb altijd tegen opa gezegd dat ik burgemeester word, hij gaat het niet meer meemaken. Ik weet ook niet of ik het ooit mee ga maken, maar mocht het zover komen, dan zal ik altijd handelen uit de lessen en eigenschappen die opa me meegaf. Daarvoor ben ik hem dankbaar.

Er is al veel gezegd over het leven van opa, en de dingen die daarin gebeurde. Daarover hoef ik niet veel meer te zeggen. Toch wil ik nog iets zeggen over de laatste dagen van opa zijn leven, die symboliserend zijn voor hem als persoon.

Zoals het er uit ziet wist opa al een tijdje dat het niet zo goed ging met hem, nooit heeft hij tegen ons daar iets over gezegd. Ik denk dat hij dit niet heeft gedaan omdat hij niet wilde dat wij ons zorgen zouden maken, of ons anders richting hem zouden gedragen. Opa vond het belangrijker dat wij gewoon ons leventje door gingen dan dat we nog een keer echt waardig afscheid konden nemen. Ik vind dat een hele moeilijke maar ook mooie afweging.

Zelfs op het laatst van zijn leven vond opa het belangrijk dat hij geen last was voor anderen, zelfs op het laatst van zijn leven. Ik vind dat ook een prachtige karaktereigenschap, toch had ik liever waardiger afscheid van opa genomen. Dat had hij verdient.

Na dit stuk draaide we het nummer ordinary love van U2 over Mandela. Ook een man met grootste karaktereigenschappen.

Opa, we zijn dankbaar voor het mooie leven dat je hebt mogen hebben. Het deed me heel veel dat veel mensen vertelden hoe trots je was op je kleinkinderen. ik vind het jammer dat je niet kan mee maken wat wij de komende tijd gaan bereiken. Opa, ik ben ook ontzettend trots op jou. Bedankt dat je mijn opa was.