‘De ramp met de vluchtelingenboot op de Middellandse Zee
heeft zondag ongeveer 800 levens geëist. Dat heeft een woordvoerder van de
VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR gezegd.’ Achthonderd individuen vonden de situatie
waarin zij op dat moment verkeerde dusdanig uitzichtloos dat zij besloten op
een veel te zwaar beladen boot te stappen, zonder garantie op een mooie
toekomst aan de overkant, zonder überhaupt de garantie om levend de overkant te
halen. Een toekomst zo uitzichtloos dat een grote kans op dood gaan niet meer
uitmaakt in de overweging om te vluchten.
In die overweging zal ik mij waarschijnlijk nooit kunnen
plaatsen. Van geen enkele Nederlander, is de toekomst zo uitzichtloos dat die
dit soort uitwegen gaat zoeken. Wij kennen een leven met dusdanige zekerheid
dat sommige onder ons de arrogantie durven te hebben om zich boven of beter dan
deze vluchtelingen te voelen. Een paar van de reacties onder verschillende
nieuwsberichten die over deze humanitaire ramp gaan:
‘Dat zij omgeslagen zijn vind ik geen ramp. Dat er 28
overlevende zijn wel.’
‘O wat erg weer wat minder buitenlanders in ons land.’
‘Ik heb deze foto nu als screansaver wat een genot !!!’ – over een meisje dat levenloos in de Middellandse zee drijft.
‘MEER MEER MEER’
‘Voor elke dode neem ik een biertje joepie’
‘Wanneer verdrinken die gasten hier eens.’
‘Dat ruimt mooi op.’
‘Vol = vol.’
‘Door die kk buitenlanders wordt mijn uitkering gekort’
Maar och, wat leven we toch in een tolerant land, waar we campagnes hebben die die racisme moeten bestrijden en het land waar we medewerkers van de overheid op non-actief stellen als zij het zionisme bekritiseren.1. Op het moment dat je de apartheid in Israel benoemd word je weggezet als jodenhater. Dit terwijl het volledig terecht is: http://www.dumpert.nl/mediabase/6647984/257556c5/het_is_2015.html.
‘O wat erg weer wat minder buitenlanders in ons land.’
‘Ik heb deze foto nu als screansaver wat een genot !!!’ – over een meisje dat levenloos in de Middellandse zee drijft.
‘MEER MEER MEER’
‘Voor elke dode neem ik een biertje joepie’
‘Wanneer verdrinken die gasten hier eens.’
‘Dat ruimt mooi op.’
‘Vol = vol.’
‘Door die kk buitenlanders wordt mijn uitkering gekort’
Maar och, wat leven we toch in een tolerant land, waar we campagnes hebben die die racisme moeten bestrijden en het land waar we medewerkers van de overheid op non-actief stellen als zij het zionisme bekritiseren.1. Op het moment dat je de apartheid in Israel benoemd word je weggezet als jodenhater. Dit terwijl het volledig terecht is: http://www.dumpert.nl/mediabase/6647984/257556c5/het_is_2015.html.
Zihni Ozdil, maatschappij historicus aan de Erasmus
Universiteit stelt het terecht, Wilders zaait geen haat, hij oogst het. We
leven in een land waar mensen de meest vreselijke, inhumane en zieke dingen op
het internet mogen zetten. Tenzij(!),
het een bekende Nederlander is. Na de racistische reacties onder de foto van
Leroy Fer, speler van het Nederlandse elftal, besloot het openbaar ministerie –terecht-
om mensen te vervolgen.2
Als ik die reacties lees wil ik er wat tegen doen, ik wil
namelijk geen land delen met mensen die op een dusdanige manier naar de wereld
en naar andere kijken. Ik krijg er een enorm gevoel van machteloosheid van. De
hypocrisie van het scheef aanpakken van racisme maakt me gek, de enorm scheve
verdeling van wanneer hetzelfde -racisme- wel slecht is en wanneer niet. Ik
denk dat de oplossing begint bij een stukje bewustwording. Desnoods beginnen we
elke avond het 8 uur journaal met de tien meest racistische reacties van de
dag. Mensen posten het onder eigen naam en staan meestal volledig achter deze
haatzaaierij. Voor mij part vervolgt het OM ze allemaal, met een verplichte
cursus die bestaat uit het kijken van een aantal documentaires over de situatie
in het buitenland.
Ik kan er niks mee, ik kan er alleen ongelofelijk boos van
worden, ik kan niet op elke reactie reageren en wil het niet eens. Ik wil er
niet eens wat mee te maken hebben. Ik weet dat er mensen zijn die er dit soort ideeën
op na houden. Ik weet ook dat die mensen er altijd zullen zijn. Maar laten we
over honderd jaar wel kunnen zeggen dat we er alles, naar onze macht, aan
gedaan hebben om racisme uit te roeien en dat tolerante land te blijven waar we
bekend om staan en trots op zijn. Laten we over honderd jaar kunnen zeggen dat
we trots zijn op het land waar we geboren zijn en groot zijn geworden. Laten we
het over honderd jaar over één ding eens zijn, waar ter wereld je ook geboren
wordt, je bent een mens van unieke waarde en zullen er met zijn allen zoveel
mogelijk aan doen dat ieder uniek mens een kans heeft op een menswaardig
bestaan.
